به گزارش جهان به نقل از فارس، اسفند 90 می‌توانست بسیاری از معادلات را عوض کند؛ هم معادلات آنها که سخن از بی اعتمادی مردم نسبت به نظام و انتخابات‌های پس از خرداد 88 می‌راندند، هم دلسوزانی که نگران عدم حضور مردم در اولین انتخابات پس از اتفاقات 88 بودند.

 
** «سیلی سخت» مردم و خواب آشفته بدخواهان نظام

 
عناصر ضدانقلاب و معاندین نظام مانند همه انتخابات‌های گذشته، «انتخابات اسفند» را نیز تحریم کردند؛ برخی اصلاح‌طلبان حضور پر شور مردم در انتخابات را منوط به حضور خود پنداشتند و قیمت این حضور را اعلام کردند که کسی خریدار نبود؛ اصلاح‌طلبان تندرو نیز که پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری با عنوان «فتنه‌گر» در میان مردم شناخته می‌شدند، هم‌نوا با معاندین نظام کمر به تحریم «نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی» بستند.

 
2 روز مانده به 12 اسفندماه سال 1390، حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی حساسیت انتخابات مجلس نهم را بیشتر از انتخابات دوره‌های قبل دانستند و با اشاره به اهمیت بسیار زیاد حضور گسترده مردم در انتخابات، تأکید کردند که «به لطف الهی، ملت ایران در انتخابات روز جمعه، سیلی سخت تری از 22 بهمن، به چهره استکبار خواهد زد و عزم و اراده مستحکم خود را به رخ دشمن خواهد کشید تا جبهه استکبار بداند که در مقابل این ملت، کاری از پیش نخواهد برد».

 
جمعه انتخابات فرارسید و وعده «سیلی سخت» محقق شد؛ حضور پرشور و خیره کننده مردم پای صندوق‌های رای موجب شد تا «سیاست‌ها و استراتژی معاندین نظام برای ادامه مسیر مخالفت با جمهوری اسلامی ایران تغییر کند»

 
با آغاز سال 91 به یک باره معادلات فتنه‌گران، عناصر ضدانقلاب و اصلاح‌طلبان تندرو و بریده از نظام تغییر کرد.

 
آنها که تا پیش از «سیلی سخت» با خوش باوری، اندک طرفداران خود را اکثریت مردم می‌پنداشتند و با نگاهی قلدرمابانه قصد باج گیری از نظام را داشتند، سیاست جدیدی را برای بازگشت به عرصه‌های سیاسی و آتش‌افروزی دوباره برای ایجاد اغتشاش و درگیری در کشور اتخاذ کردند.

 
این «سیاست» جدید، «ادبیات» جدید و «واژه» جدیدی را نیز می‌طلبید؛ واژه‌ای که بتواند بار سنگین بی اعتمادی مردم به آنها را به دوش بکشد.

 
واژه‌هایی همچون «کمیته صیانت از آرا» دیگر کارایی خود را برای غبارآلود کردن فضای انتخابات و کشور از دست داده بود؛ چه آنکه عناصر ضدانقلاب با توسل به همین واژه و یاری همراهان داخلی خود، فتنه 88 را مقدمه چینی کردند.

 
«واژه جدید می‌بایست با ظاهری فریب‌کارانه و عامه‌پسند قدرت لازم را برای همراهی مردم دارا باشد».

 
برآیند توطئه چینی‌های معاندین نظام برای مایوس کردن مردم از حضور در انتخابات به کلید واژه «انتخابات آزاد» ختم شد، تا این بار تلاش مذبوحانه خود را با القاء این شبهه آغاز کنند.

 
پس از مطرح کردن این شبهه نخستین سوالی که مطرح شد این بود که اگر انتخابات‌های گذشته در کشور آزاد نبوده است چرا این واژگان تنها در سال‌های اخیر مطرح می‌شوند؟ و اگر از میان تمام انتخابات‌های گذشته تنها انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری آزاد نبوده است چرا عناصر ضدانقلاب روی همان «کمیته صیانت از آرا» تاکید نکرده و به تعریف واژگان جدید روی آورده‌اند؟

 
مطمئنا «انتخابات آزاد» همان کارایی و تعریفی را دارد که «کمیته صیانت از آرا» داشت و به همان سرنوشتی دچار خواهد شد که آن کمیته شد.

 
با آغاز سال 91 عناصر و جریان‌های ضدانقلاب بیش از گذشته و به دفعات بر طبل «انتخابات آزاد» کوبیدند تا برخی از رجل سیاسی کشور نیز خواسته یا ناخواسته با ساز ناکوک آن‌ها «هم‌نوازی» کنند.

 
** «انتخابات آزاد»؛ آتش زیر خاکستر مرد خاکستری

 
سید محمد موسوی خوئینی‌ها را مردم و رسانه‌های کشور با عنوان «مرد خاکستری اصلاحات» می‌شناسند؛ وی نقش مهمی در پیروزی خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری سال 76 ایفا کرد.

 
خوئینی‌ها در ایام انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم رسماً از میر حسین موسوی به عنوان کاندید مورد نظر و محتشمی‌پور به عنوان رئیس «کمیته صیانت از آرا» حمایت کرد و همچنین، پس از اتفاقات سال 88، خواستار «ابطال انتخابات» و «برگزاری رفراندوم» در مورد مشروعیت دولت شد.

 
« تحرکات و فعالیت‌های مخفیانه اصلاح‌طلبان تندرو علیه سیاست‌های نظام ادامه داشت تا اینکه مرد خاکستری اصلاحات پس از خاکستر شدن آتش اغتشاشات فتنه، مجددا فعالیت خود را برای انتخابات 92 کلید زد».

 
* خوئینی‌ها: انتخابات مجلس، آزاد باشد!

 
خوئینی‌ها، استعمال کلید واژه «انتخابات آزاد» را از سال 90 آغاز کرد؛ وی در پاسخ به سوال یکی از کاربران سایت خود درباره حضور در انتخابات دوره نهم مجلس شورای اسلامی می‌گوید: « با همه شرائط نامطلوبی که حاکمیت ایجاد کرده است اگر همین امروز هم آماده برگزاری انتخابات آزاد باشد که تنها آراء مردم تعیین کننده سرنوشت آن باشد- نه سلیقه و خواست این و آن...- قطعاً ما در انتخابات شرکت می‌کنیم زیرا که شرکت در انتخابات حق تمام فرد فرد مردم ایران است».

 
* خوئینی‌ها برای دفع خطرها راهکار می‌دهد!

 
وی دی‌ماه همان سال(90) نیز در دیدار گروهی از فعالان دانشجویی دانشگاه تهران بار دیگر برای مسئولان نظام خط و نشان می‌کشد که «اگر ما در انتخابات مجلس حضور نیابیم سکه انتخابات از رونق می‌افتد»

 
خوئینی‌ها در این دیدار تاکید می‌کند: «خب انتخابات در پیش است. مشکلات خارجی را که داریم. همه نگرانند که چه اتفاقی خواهد افتاد؟ خوب عاقلانه این است که برای این که این خطرها از کشور دفع شود، بهترین راه برگزاری یک انتخابات آزاد و باشکوه است. در این صورت همه حساب کارشان را خواهند کرد، یعنی وقتی کشوری را ببینند که در امور سیاسی خود یک مشارکت گسترده و وسیع دارد و مردمی که با هم انسجام و وحدت دارند، دشمن دست و پایش می‌لرزد».

 
* خوئینی‌ها: موسوی و کروبی در صحنه انتخابات حاضر شوند!

 
مدیرمسئول روزنامه توقیف شده سلام، در دیدار با اعضای شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران که مهرماه سال جاری(91) برگزار شد با بیان اینکه اگر انتخابات آزاد در کار باشد می‌توان به آن فکر کرد، مدعی می‌شود: «باید شخصیت‌هایی مثل آقای مهندس موسوی و جناب آقای کروبی بتوانند در صحنه انتخابات حاضر شوند».

 
خوئینی‌ها با بحرانی جلوه دادن فضای کشور در حقیقت هدف اصلی خود را از مطرح کردن انتخابات آزاد بیان کرده و به نوعی آزادی سران فتنه را شرط برگزاری انتخابات آزاد دانست! و حتی بعد از آن در سخنان مختلفی، بارها کلمه انتخابات آزاد را در قالبی که به نظر می رسد مانیفستی 10 گانه پیرامون این کلمه است، مطرح کرد.